ایران رمان

نسخه‌ی کامل: دلنوشته ها و متن های ادبی کوتاه و بلند بچه های ایران رمان
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
ضبط میکنــم تمــام حــرف هــایــت را


نــَ بــرای روزهای بی تـو بـودن


صدایتـــ انقدر ارامــم میکـند کــِ یـادم میـرود بایـد نفس بکشــم !!!
رد پاها یم را پاک می کنم به کسی نگویید من روزی در این دنیا بودم. خدایا می شود استعـــــفا دهم؟! کم آورده ام ...!
میدونی " بــ ـ ـهــــ ـــ ـشــــ ـت " کجاست؟
یه فضایِ چند وجب در چند وجب !
بینِ بازوهایِ کسی که دوسش داری . ........
کــــاش ميدانـستے دُنياے مـَــن دَر

لَبـخَندهاے تــــو

لــَمس کــَـردَنِ اِحساســَت

گــِـرِفتــَنِ دَستـانت

خُـلاصـه شُــدَن ... به هَــمــين سـادِگـــے،

بـَـرای تــَـمـامِـ لـَحظه هاے بـا مــَن نــَبـودَنت
آغوشتـ ٬ علمـ را زیـر سوال مـﮮ برב !

آنقـבر آراممـ میکنـב

که هیچ مُسکنـﮮ جایش را نمـﮮ گیرב . .
باورت بشود یا نه... روزی می رسدکه...
دلت برای هیچ کس ، به اندازه من تنگ نخواهد شد...
بـــــــرای نگــــاه کردنم... خندیـــدنم... اذیـــت کــــــــــردنم...

برای تـــــمـــــام لحظـــــــاتى که در کنـــــــارم داشــــــــتـــی...

روزی خــــواهد رسیــــــــد که در حســرت تکرار دوباره من خواهــــی بود...

می دانــــــم روزی که نبـــــاشم هیـــــچـــــکس تکــــرار مـــــن نخواهــــــد شــــد...
هیـــــچـــــکس...
+آقای شهردار...
بگویید اینقدر عوض نکنند...
رنگ و روی این شهر لعنتی را...
این پیاده رو ها...
میدان ها...
رنگ و روی دیوار ها...
خاطراتم دارند از بین می روند...!
مَـرآ بِــهـ تَــخـتَــمــ بِــبَــنــدیــد...!

وَ سـیـگـآریــ بَــرآیَــم رُوشَــنــ کُـنـیــد!

وَ تَـنـهــــــآیَــم بِـگُــذاریـــد...!

هَـر چِـقَـدر هَــم نـــآلـیــدَمــ وَ فَــریــــآد زَدَم!

بِـــ سُـرآغَــم نَــیـآیــیـــد...!

...مَــــن دآرَمــ اورا تَــــرکـــ مـیـکُـنَــمــ!!!!!!
خـُـــدایــآ کَــم آورده امــ . . .
دَر لـیـستــِ آدَمــهــایـَت اِشـتـبــاهـــے شُده اسـت
اسمــِ مَن کــِه ایوبـــ نیستـ
زیــر آوارِ آخــریــن حـرفـتــــ جـا مـانــدهـ امــ . . .
لعــــــــــــــــــنتی
نـمـی دانـی خداحافظت چـنـد ریــشتــر بــود ! ! !