ایران رمان

جلوی من قدم بر ندار،
شاید نتونم دنبالت بیام.
پشت سرم راه نرو،
شاید نتونم راه بَلَدِ خوبی باشم.
کنارم راه بیا و دوستم باش

دلم کلاه سرم گذاشت

روی قبـــرم بنویسید:

" موریانه ها زهرمارتان باد "

این تـَـن کــه می خورید پـُـر از حسرتهای شیرین بود ...

[url=http://jomlak.com/jomlak/user/42959/f/2][/url]

رفیق بی کلک باجناق

دردناک ترین جدایی ها آنهایی هستند که،
نه کسی گفت چرا و نه کسی فهمید چرا !

آتش زدن به یک “سرنوشت”
کبریت نمی خواهد که !!
“پـــا” می خواهد …
که لگد بزنی به همه دارایی یک نفر …

صدای پای تو که می روی
و صدای پای مرگ که می آید…
دیگر چیزی را نمی شنوم !

درد دارد…
وقتی با نسیمی برود…
کسی که به خاطرش به طوفان زده ای…

چشمان مرا به چشمهایش گره زد
بر زندگیم رنگ غم و خاطره زد
او رفت ولی نه طبق قانون وداع
یکبار فقط به شیشه ی پنجره زد . . .

کار سختی پیش رو دارم : بعد از رفتنت باید زنده بمانم !

ali_jan12002