ایران رمان

صفحات: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309

این میشه که نمیتونی به هیچ ادمی خیلی نزدیک بشی..مسئله ترس از اعتماد کردنه

در این که قدرشناسی،معرفت و ارزشها کم رنگ شده هیچ شکی نیست.

یه سکوتی هم هست ک مال بعد از
‏‎شنیدن یه سری حرفاییه که نباید میشنیدی
‏‎حس عجیبیه...
‏‎بیرونش سکوته ولی از درونت هی
‏‎صدای شکستن میاد :)

‌كاش همان بارِ اول كه ديدمت، همان جا پيشانی‌ات را می‌بوسيدم و از اين جمله‌های معروف می گفتم:
عزيزِ من... ما به دردِ همديگر نميیخوريم...
و تمام.
اما ادامه‌ات دادم...
و اشتباه هم ادامه‌ات دادم...
خيلی از لباسها، فقط توی اتاق پُرُو قشنگ اند...
نبايد انتخابشان كرد...

‌به او بگویید دوستش دارم ...
زبان مرا، نوشته هایم را، حتی شعرهایم را
هیچ نمی‌فهمد ...!
نمی‌دانم دوست داشتن کجایش نامفهوم است !
به چه زبانی بگویم ، بنویسم ، بخوانم که بداند دوستش دارم ...!
بگوییدش عاشقی ،
این گوشه‌ی شهر دور از او می‌نویسد ...!
سطر به سطر ، بیت به بیت ، حتی کلمه به کلمه ، که " او را دوستش دارم" ...
بگوییدش رسوای پایین و بالای شهر شده است عشقش !
بگوییدش مسخره‌ی کوچه و برزن شده است شعرهایش ...!
بگوییدش که من دوس ...
صبر کنید ...!!!
شما چه ؟ زبانم را می‌فهمید ؟ نوشته‌هایم را می‌فهمید ؟ اصلا عشق را می‌فهمید ...؟
می‌فهمید که عشق دیوانه‌ام کرده است ...؟
که من هیچ نمی‌دانستم از شعر ولی عشقش شاعرم کرد ...؟
اصلا این ها همه هیچ ...
شما چه ...؟ دوست داشتن را می‌فهمید ...؟؟

خودت شايد نميدانى
چه كردى با دلم اما
دل يك آدم سر سخت را
بردى ، خدا قوت...!

تو با من چه كرده اى
كه مى ترسم
بيايى هم
حالى براى خوب بودن
نمانده باشد

خیانت، درست مثل خوردن یک بادام تلخ است...

تمام شیرینیِ رابطه را از بین میبرد و ادامه رابطه طعم خوشش را برنمیگرداند...

برای رابطه های بعد خود ترس می آورد،

ترس از اینکه نکند باز همان مزه ی زهرمار حال خوشت را خراب کند ...

خیلی از عشق ها
وسط همین جر و بحث ها پیش می آید
با کوتاه آمدن های معمولی
با "ببخشید عزیزم "های ساده…
اصلا فکر می کنم
یک معذرت خواهی به موقع
خیلی عاشقانه تر است
از ناز و اداهای بی مورد هر
روزه، یک دانه اش می ارزد به تمام
دلبری های دنیا!
آخر پشت چشم نازک کردن و اطوار ریختن را که همه خوب می دانند
اما یک کوتاه آمدن ساده انگار خیلی بلد بودن می خواهد
خیلی باید بزرگ شده باشی تا بخواهی … تا بتوانی …
می دانی
اصلا من هم دلم می خواهد
که تو را داشته باشم
تا بعضی از روزها
وسط دعواهای احتمالی مان
زل بزنم توی چشم هایت و آن "ببخشید عزیزم" رویایی را بگویم
تا عاشق ترت کنم …!

چگونه مرا درک کند...!
منی که نه
بغلش کرده ام...
نه بوسیده امش...
و نه زیر باران با او قدم زده ام...
حتی
نزدیکش هم نبودم...
من فقط تمام شبها را به یادش خوابیده ام...
و تمام روز ها را به امید دیدنش گذرانده ام...
من بیچاره فقط می توانم از دور دوستش داشته باشم...

$MoNtHs OfF$

d.ali

taranomi

taranomi

taranomi

taranomi

taranomi

AsαNα

AsαNα

AsαNα