ایران رمان

امروز بازم افتاب دراومده
هوا ظاهرا خوبه
همه چی ظاهرا عالیه
پس خدااااااااااااااااایا منم خوبه ممنونم

باران میبارد، به حرمت کداممان نمیدانم!من همین قدر میدانم باران صدای پای اجابت است
و
خدا با همه ی جبروتش دارد ناز میخرد،
نیاز کن!

در این بازی فصل ها
دل به گرمی کدام آمدن بسته ای...!؟
بین خودمان باشد
در این حوالی، کسی جز خودت
دلش برای تو شور نمی زند ...

من و تو یکی دهانیم
که به همه آوازش
به زیباتر سرودی خواناست
من و تو یکی دیدگانیم
که دنیا را هردم
در منظر خویش
تازه‌ تر می‌سازد
نفرتی
از هر آنچه بازمان دارد
از هر آنچه محصورمان کند
از هر آنچه واداردمان
که به دنبال بنگریم
من و تو یکی شوریم
از هر شعله‌ای برتر
که هیچ گاه شکست را بر ما چیرگی نیست
چرا که از عشق
رویینه تنیم
و پرستویی که در سرپناه ما آشیان کرده است
با آمد شدنی شتابناک
خانه را
از خدایی گمشده
لبریز می‌کند
“احمد شاملو”

به سادگی رفت …
به سادگی بخشیدم …
حالا مانده ام چگونه بدون او به سادگی زندگی کنم …

در انتظارت ،
ثانیه های تاریک فراق را
برسپیدی چشم هایم دوختم
امّا چه بی رحمانه !
تیک تاک ساعت ؛
بر سرم پُتک می کوبید …
قلبم از ضربان ایستاد ؛
وقتی عقربه های ساعت ؛
بر من دهن کجی کردند و
از رفتن نماندند!
و چه زود،
دیر شد آمدنت!

وقـتــی بـهـ نبودنت فـکـر مـیـکـنـمـــ …
بی اخـتـیـآر لـبـخـنـد مـیـزنـمــ
نـمـیـدآنــی کـهـ ایـن لـبخـنـد ؛
تـلـخ تـریـن لـحـظـهـ ـی ِ زنـدگــی امــ رآ بـهـ تـصـویـر مـیـکـشـد !