ایران رمان

صفحات: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309

درد....

زنگی این روزهای منم خودش درد نگفته هست.......

انگار

سالها طول کشید

پیش از آنکه دسته ای

بوسه

از لبانش بچینم

و آن را در گلدان

سپیده دم رنگ قلبم بگذارم ...

اما به انتظارش می ارزید

و می ارزد

زیرا من

عاشق بودم

اگر من عاشق دیوار بودم

ترک می خورد و یک پنجره میشد

اگه غم چشام و آینه می دید

دلش درگیر این منظره میشد

اگه تنهاییم و به شب میگفتم

همه شهرو برام بیدار می کرد

اگه با کوه درد و دل میکردم

صدامو لااقل تکرار می کرد

نشون میدی به من بی اعتنایی

تو رو میخام ولی به چه بهایی ؟؟

شاید با مهربونی زیادم

خودمو اشتباه توضیح دادم !

منم اون که میون شب تیره

نتونست هیچ کی رو نادیده بگیره

همون که با نگاهش به تو فهموند

میشه مغرور بود اما نرنجوند !

میرم جایی که گریه م بی صدا شه

فراموش کردنم آسون نباشه

از این تقدیر می لرزه وجودم

من امتحانم و پس داده بودم

میدونی دلتنگی یعنی چی…

دلتنگی یعنی اینکه بشینی

با یادش به خاطراتت فکر کنی

اونوقت یه لبخند بیاد روی لبت

ولی چند لحظه بعد…

شروع اشکای لعنتی

دلت که تنگ یک نفر باشه

تمام دنیا رو هم که بهت بدن

همه کنارت باشن

فقط بخندی و شادم که باشی

بازم این بغض رو گلوته

ولت نمیکنه خفه میشی

بین خنده اشک چشمات سرازیر میشه

حوصله خواندن ندارم

حوصله نوشتن هم ندارم

این همه دلتنگی دیگر نه با خواندن کم می شود نه با نوشتن …

دلم تو را می خواهد !

نمیدانم چرا ....؟؟؟

میان این همه آدم

پیله کرده ام به تو ...

شاید فقط با تو ...

پروانه می شوم ...؟؟؟

به من بگو چه شعری بنویسم که تو در واژه هایش نباشی ؟

از ابر بگویم بارانش تویی

از سنگ بگویم صبورش تویی

از بهار ... عطر گلهایش تویی

از صبح ، طلوعش تویی

از شب مهتابش

از شادی ، لبخندش

از عشق ...

از عشق بگویم

چه بگویم ؟؟

آغازش تویی

پایانش تویی

درد و درمانش تویی

غم ... غمش تویی

تلخی شیرینیش تویی

عطر خاطراتش تویی

زیبایی و زشتیش تویی

تو خود خود عشقی

دیروز و سر انجامش تویی

همیشه وقتی داری گریه میکنی اونی که ارومت میکنه دوست داره

اما اونی که باهات گریه میکنه عاشقته.....

چقد سخته که هر شب لبخنهای زوری و الکی بزنی و بخوابی !

چقد سخت تره که مجبوری تو جواب چطوری ، همیشه بگی خوبی !

چه حس بدیه که چشمات رو ببندی

و پشت پلک هات برکه ای از بارون بشه

و زیر پلک ها آروم آروم چشمه جاری شه !

وچه حس بدتریه که فقط خودتی که به خودت دلداری میدی !

استاد

bumblebee

bumblebee

bumblebee

bumblebee

bumblebee

bumblebee

bumblebee

استاد

bumblebee