ایران رمان

در حال تایپ هستم… انگشتان من میبارد و" نــــــــــام "تو می روید… !!
 

دلم که تنگ می شود، روی تکه کاغذی می نویسم...
" شــــانه هایت "
و یک دل سیر.. روی همین تکه کاغذ، اشـــــک می ریزم ...!
 

هر چه قدر دلت میخواد منو اذیت کن..
ولی من همشو به خدا میگم...

ڪـآش مـפֿــابراتــ یــہ روز صـبـحـ بـهـتــ اسـ میـבاـב :
مـشـــترڪ مـحـتـرم و عـزیـز مـآ :
شمـــــآ قـبـلـטּ בر طـول روز فـلاטּ شمــآرہ رو בویسـتـ بار مـیـگرفـتے
اس ام اس ڪـہ حرفشـ رو نــزن،
انــقـב زیاـב بوב ڪـہ حسـآب ڪتـابـش از בستموטּ בر مـیـرفتـــ
حتے بــعـضے اوقـات ڪـہ اس هـاتـوטּ انـقـב פֿـــوب بوב ڪـہ مـا بـرا פֿـوבمـوטּ
ذפֿـــیرہ مـیـڪرבیـم .
حـتے یــہ شـبـ انـقـב حـرفـاے פֿـوشـگل مـیـزבیـنـ
ڪـہ مـا پاے تـلـفــטּ פֿـوابمـوטּ بُـرב و یاـבمـوטּ رفـت بـقـیـہ پـول تـلـفــטּ
تـونـو حِـساب ڪـنـیــم .
مشــترڪ محـتـرم و عـزیـز :
چے شُــבـہ ڪـہ ایـטּ روزا בیگـہ פֿـبرے ازتـ نیستــ ؟؟
چے شـבـہ ڪـہ اوטּ شمـآرہ هـہ رو בیگـہ نمیگیرے ؟؟
حتے یـہ اس פֿـالے هـم بهش نمیـבے ؟؟
منـہ مُــــــــפֿـابرات اوטּ בورہ رو بـاهـاتـوטּ زنـבگے ڪرבم
حَـقـمــہ بـבونـم
پَــــس بــگـو
مـטּ هـم اس ام اس بـבم و بگـم :
بے פֿـــیال رفـیـق
بـہ פֿـــآطـرم نجنگـیـב
اذیــت نـشــב
غُــב بوבنـشـو نذاشت ڪِـنـآر
פֿـیلے راحَـت بـهم گفتـ :
نمیشـہ ڪـہ مـنـو تو بــہ هـم برسیـم
گـفـت اگـہ مـیـشـہ בیـگـہ بـہ مـטּ زنـگ نـزטּ
هـیـچ قـولے نـمـیتـونـم بـهـت بــבم
حـتـیـ حاضـــر نشـב اوטּ בنیـآ ڪـہ میـפֿـواسـتــ بـבوטּ مـטּ بـریـزتـش
بهـم آتـیـش بـزنـہ פֿـوבش פֿـیـلے ساـבـہ ازم گـذشـت
و رفتـــــــ

به دوستت دارم های دنیا دل نبند




خاک اگر "عشق" می فهمید




بهشت عاشقی خدایش را رها نمیکرد......

امشب آسمانم تاب کشیدن ابرها را ندارد

کاش ابرها ببارند

شاید آسمانم نفسی تازه کند..